Stukjes
Het is gewoon stampen! Gewoon…
Ik zit in het lokaal. Om mij heen wordt druk geschreven, verder is het stil. Voor mij het bureau van meneer W., de aardrijkskundedocent. Het staat op een podium. De manier hoe hij met bureau op dat voetstuk plaatsgenomen heeft, doet mij nóg kleiner voelen. Ik doe mijn best er iets van te maken. Een luikje in mijn brein te openen waarin ik de antwoorden kan vinden. Het is niet dat ik Middelburg naast Groningen Lees meer…